Geschiedenis
Ontstaan Heetens Hulpgoederen Centrum Filipijnen
 Ben Schoorlemmer In 1990 vroeg missionaris Ben Schoorlemmer aan het echtpaar Jo en Truus Schoorlemmer de bevolking in Baguio te helpen, nadat deze stad getroffen was door een aardbeving. Met medewerking van de plaatselijke parochie werden in één maand goederen zoals etenswaren, kleding en naaimachines ingezameld. Deze goederen werden met medewerking van PAL (Philippine Air Lines) naar Baguio gevlogen.
Niet eenmalig
Hierna bleven de mensen goederen aanbrengen en werden er dozen ingepakt om verscheept te worden. Het werd echter te veel om dit in maandelijkse zendingen van 20 kg te doen. Er werd contact gezocht met een bootmaatschappij, die bereid was tegen een redelijke prijs een 20 ft container te verschepen. Eerst waren het nog 20ft containers, maar na 2 jaar werd het een 40ft container.
Verscheepte artikelen
Nadat eerst kleding en schoenen werden verscheept, breidde zich dat al snel uit tot allerlei soorten verbandartikelen. Tevens nam de hoeveelheid goederen toe en ook het aantal containers dat per jaar werd verscheept.
Nu gaan er allerlei verbandartikelen, ziekenhuisinventaris, medische instrumenten mee en worden er jaarlijks 3 à 4 40ft containers verscheept. Tevens gaan er telkens 2 à 3 specialisten voor 5 weken gratis onderzoeken en operaties verrichten in verschillende ziekenhuizen waar al eerder goederen en medische instrumenten via de HHCP naar toe zijn gezonden.
Door het verzamelen en versturen van naaimachines en allerlei lappen stof zijn op verschillende plaatsen naaicentra opgericht, waardoor veel vrouwen in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien.
Scholen
Via speciale gelden en met behulp van De Wilde Ganzen en NCDO hebben we een dubbel klaslokaal voor gehandicapte kinderen in Buhi kunnen bouwen en een operatie- en verloskamer voor het General Hospital in Mambajao op het eiland Camiguin.
Veel scholen zijn voorzien van schoolmateriaal en inventaris van scholen uit Nederland.
Vooral nu worden veel ziekenhuisgoederen als bedden, rolstoelen en allerlei medische instrumenten naar de verschillende ziekenhuizen in de Filipijnen gezonden, want veel ziekenhuizen zien er armzalig uit. Het is een blamage om in zo'n slechte situatie zieke mensen te moeten verzorgen.
Van werkgroep naar stichting
Het Heetens Hulpgoederen Centrum Filipijnen was in eerste instantie een werkgroep, maar het mag zich sinds eind 2000 een stichting noemen. Er waren twee belangrijke redenen voor deze wijziging. De keuze voor de stichtingsvorm is een betere garantie voor de toekomst, maar het was tevens een noodzakelijke stap om te werken aan een nieuwe loods.
Een eigen loods
Natuurlijk was men in het begin blij met de loods bij het sportpark. Tenslotte was er in ieder geval een locatie waar spullen konden worden ingezameld. In de loop der jaren bleek echter dat het voor de vrijwilligers geen ideale werkomgeving was. Er was geen mogelijkheid tot verwarming en ook een sanitaire voorziening ontbrak. Daar kwam nog eens bij dat de gemeente Raalte de loods eigenlijk gedoogde omdat het niet voldeed aan de uitgangspunten van het bestemmingsplan.
Alles bij elkaar genoeg redenen om uit te kijken naar de mogelijkheden voor een nieuwe loods. Dankzij de medewerking van de gemeente was de nieuwe voorziening op dezelfde locatie te realiseren. Hoewel dit licht op groen werd gezet, kwam de volgende uitdaging direct om de hoek kijken: de financiering. Bedrijven en instellingen bleken echter bereid tot een substantiële bijdrage en de inwoners van Heeten hebben via een actie in het dorp de laatste zet in de goede richting gegeven. Daardoor was het mogelijk om de nieuwe loods in september 2006 te openen. En heeft het bestuur voor de volgende generatie zonder achterlating van enige schuld een prachtig gebouw weten neer te zetten!
|
|
|